Konkurs poetycki o „Pierwsze pióro szkoły” rozstrzygnięty!
Znamy już Mistrzów Pióra naszego liceum! 🙂 Oto wyniki konkursu: I miejsce za wiersz „Kukła” otrzymał Wiktor Grydyk z klasy 1A. II miejsce za wiersz „Daj mi ciszę” otrzymała Amelia Bławat z klasy 1E. Wyróżnienie przyznano uczniowi klasy 3e2 Mateuszowi Skrzypczakowi za wiersz „O.” Nagrodzonym serdecznie gratulujemy i zachęcamy do dalszego rozwijania swoich poetyckich pasji! Nagrody sponsorowała Rada Rodziców. Dziękujemy. Organizatorzy konkursu Monika i Wojtek Kulling
Poniżej publikujemy zwycięski tekst Wiktora Grydyka.
Wiktor Grydyk „Kukła”
W teatrze słów, co nikt nie zna końca
Na scenę wchodzi promień bez słońca
Scena się toczy pośród blasku i cieni
Tragedia zdarzeń, w teatrze się nie zmieni
Aktor jest jeden, masek, co nie miara
Do grania roli, przez widzów potrzebna wiara
Akty się łączą w spójną niezgodność
Na koniec tej sceny jest tylko wolność
Codzienne żniwo, zbiera scena
Żeby grać bez przerwy. Jaka jest cena?
Aktor codzienności ukryty w swej głowie
Co robić dalej, gdzie iść, kto mu podpowie?
Sceny wirują, wnet zmieniają miejsce
Nad głową wisi umysł w martwej podzięce
Co warte jest dzisiaj by móc się poświęcić?
Czy warto przeszłą rolą głowę nawiedzić?
Kolejna maska, zamiana sceny w akcie
Sztuka iluzji, zawarta w przyjaźni trakcie
Grasz dla przyjaciół, maski ci założą
Byś mógł wznieść się wysoko, po to cię noszą
Codzienne żniwo, zbiera scena
Żeby grać bez przerwy. Jaka jest cena?
Aktor codzienności ukryty w swej głowie
Co robić dalej, gdzie iść, kto mu podpowie?
Akt dobiegł końca, scena zamknięta
Czas ściągnąć maski, uwolnić zwierzęta
Skryty aktor, co imię ma znane, przyjmują
Twarzy twej nie znają, choć ciągle widują
Oblicza jak lustra, co zmiany dostrzegą
Wnet krzyki aktora na scenie się rozlegną
Zagasną światła jak oczy od dawna wyblakłe
Co ścianę stanowią między prawdą, a kłamstwem
Nagrody sponsorowała Rada Rodziców